نوروز ۱۴۰۳ در حالی از راه می رسد که جای خالی هنرمندان بسیاری پای سفره های هفت سین به چشم می خورد؛ زنده یاد اسماعیل سلطانیان یکی از همان هنرمندان است که سال های سال با عشق برای اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم تلاش کرده بود اما دست اجل مهلت بیشتری به وی نداد و او در خرداد ماه سال ۱۴۰۲ به علت سکته قلبی به دیار باقی شتافت. در آستانه فرارسیدن سال نو چند تن از چهره های شناخته شده سینمای کشور جواد شمقدری و فرحناز منافی ظاهر که سابقه همکاری با این هنرمند را داشتند از او برایمان گفتند.

به گزارش هنرنیوز اسماعیل سلطانیان، بازیگر، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس و تهیه کننده ایرانی، متولد سال ۱۳۳۳ در استان کرمانشاه بود. او طی سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۴۰۲، به فعالیت در عرصه هنر مشغول بود. اسماعیل سلطانیان دانش آموخته رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای دراماتیک بود. بازیگری در سریال «پاپوش» به کارگردانی اسماعیل فلاح‌پور، سریال «یوسف پیامبر(ع)» به کارگردانی فرج‌الله سلحشور، سریال «مرد هزارچهره» به کارگردانی مهران مدیری و سریال «رستگاران» به کارگردانی سیروس مقدم از جمله آثار این هنرمند است. اسماعیل سلطانیان در سریال «مرد هزارچهره» نقش مهمی بازی کرد و توانست با مهارت خود، آن نقش و همچنین خودش را میان مخاطبان تلویزیون مطرح کند. اسماعیل سلطانیان علاوه بر ایفای نقش در بیش از ۳۱ فیلم، در حرفه‌های دیگر نیز فعال بوده است؛ کارگردانی۱ فیلم، نویسندگی ۳ فیلم، تهیه‌کنندگی۲ فیلم و دستیار کارگردانی ۳ فیلم، بخشی از فعالیت‌های او در دیگر بخش‌های سینما و تلویزیون است. او همچنین در مقام طراح لباس، بازیگردان، مترجم و جانشین مدیر تولید نیز توانمندی‌هایش را در این عرصه به نمایش گذاشته است.

دو تن از اهالی هنر سینمای ایران جواد شمقدری و فرحناز منافی ظاهر همزمان با نوروز ۱۴۰۳ در فراق این هنرمند پیشکسوت سینمای کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.

جواد شمقدری رئیس پیشین سازمان سینمایی به هنرنیوز گفت: زنده یاد اسماعیل سلطانیان یک هنرمندی بود که فکر می کنم توانمندی هایش در عرصه بازیگری و فیلمسازی بروز پیدا نکرد. این از اشکالات سیستم فرهنگی ما است که برخی افراد زود خانه نشین می شوند و موقعیت کار ندارند و از سوی دیگر برخی افراد با کمترین تجربه و مهارت میدان دار می شوند و در عرصه های مختلف حضور مکرر دارند. ایشان بچه کرمانشاه بود و مشی جوانمردی و پهلوانی که از آن خطه در اذهان عمومی مردم رایج است در کاراکتر ایشان نمود داشت. وقتی در یک پروژه وارد می شد تلاش زیادی می کرد و گاهی احساس می شد در کار دیگران دخالت می کند. اما شخصیت سلیم النفسی داشت و می خواست به بهبود کار کمک کند و نقش سازنده ایفا کند. من در «بر بال فرشتگان» با ایشان همکاری داشتم ایشان انتخاب کستینگ و بازیگردانی کار را بر عهده داشت. من در کار اولم اتکای زیادی به ایشان داشتم. ایشان کمک کرد و در فضای سخت کار یار من بود. بچه های تیم کارگردانی اوایل و اواسط کار به دلیل سختی کار نماندند و رفتند اما اولین کسی که صبح زود بلند می شد و همه بچه ها را با انرژی آماده می کرد سر کار بیایند و همواره انرژی به همه می داد زنده یاد سلطانیان بود. سلطانیان با نقش ماندگار معرکه گردان در فیلم «بایسیکل ران» و سریال «یوسف پیامبر (ع)» در نقش کاهن معبد آمون در اذهان مردم نقش بسته است. او هم در جایگاه بازیگری ویژگی خوبی داشت و در کارگردانی هم متبحر بود و با سرمایه شخصی فیلم «همه دختران من» را ساخت اما متأسفانه خوب حمایت نشد تا بتواند کارهای موثرتر و موفق تری را ارائه دهد. ایشان به لیل مشکلات مدیریتی در سینمای کشور زود خانه نشین شد و از صحنه کنار گذاشته شد و تأثیر منفی در روحیه ایشان داشت. به نظر می رسد بازی است که در این عالم با ما می شود به بعضی ها میدان بیشتری داده می شود و به برخی میدان کمتر؛ مهم این است که انسان در این آزمایش ها سربلند بیرون بیاید و معتقدم که او روسفید بیرون آمد. نگاه اعتقادی و انقلابی او در مسیر دقیقی بود و با شانتاژ و حاشیه ها میدان را خالی نمی کرد. ایشان از کسانی بود که اجاره نشینی بسیار رنجش داد. در مسکن مهر توانستیم شرایطی را مهیا کنیم تا ایشان در منطقه پرند صاحب خانه شود. من از نزدیک نرفتم اما پیگیری می کردم که ببینم شرایطش چیست. دوستان از شورای شهر رفته بودند و برای او بزرگداشتی را برگزار کرده بودند. من می خواستم در پروژه آخرم نقش یکی از کردهای ضد انقلاب را به او بدهم اما بیماری سلطانیان مانع این اتفاق شد و شانس همکاری با او را از دست دادم.

فرحناز منافی ظاهر بازیگر سینما و تلویزیون که سابقه چندین همکاری با زنده یاد سلطانیان را در کارنامه اش دارد گفت: من چند بار سابقه همکاری با زنده یاد سلطانیان را داشتم اما ماندگارترین آن در سریال «ستایش» بود. او انسانی بسیار محترم بود. به معنای واقعی کلام هنرمند بود و مهمتر از هر چیز فردی بی ادعا! من در سریال «عشق سال های جنگ» هم با او کار کردم . یادم می آید در آن سریال لهجه کردی داشتم و از ایشان که اصالتا کرد تبار بودند بابت لهجه ام مشاوره می گرفتم. باور کنید باورم نمی شود این هنرمندان ناب را از دست دادیم. حیف از سلطانیان که رفت! او بسیار انسان سرخوشی بود. هرگز عصبی و خشمگین شدن او را ندیدم. او به معنای واقعی کلام سرشار از انرژی بود و حال خوشی را به کل اعضای گروه تزریق می کرد.

روحش شاد و یادش گرامی باد...

تهیه و تنظیم : هانیه فیوضی